13 Şubat 2014 Perşembe

Bir ananın yaşadığı ən böyük xoşbəxtliklərdən biri...

Qızım fevral ayının 9 da,yəni 10 ayının son günü sərbəst şəkildə ilk addımlaını atmağa başladı.Bunu qışqıraraq izlədim,çox sevindim...artıq oturuğu yerdən tutub qalxa bilir...sonra tutaraq yeriyir,əlini buraxıb bir iki addım atır.belə getsə artıq bir neçə günə tam yeriyər.Amma çox hərkətli qızdı,hər şeyi öyrənmək istəyir,oyuncaqlarından başqa hər şey diqqətini çəkir.Anladığım qədəri ilə ən çətin günlərim bundan sonra başlayacaq...Amma ən şirin çətin  günlərim..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder